Dedemin sandigindan cikan kutsal defterin son sayfasinda söyle yaziyordu 17 yasinda, hayatinin Nisaninda, bilincsizce Dionysosa öykünen bir oglan, yasar gibi yapan ölüler ile kendisine her daim direnen zamanin gölgeledigi rüyalarin capraz atesinde, yolun sonunda varsaydigi isiga ulasmaya cabaliyorsa, yapabilecegi ve yapmasi gereken sey aynidir Bir an önce, -sözde ahlaki- sürüsel cenderenin orantisiz tahakkümü altinda keskin, parlak köseleri perdahlanan alev alev erkekligini yasamaya baslamak... Cocukluktan, erkek fahiselige giden, aciyla zevkin her zamankinden daha da fazla esanlamli oldugu hayat yolunda, cehennete uzanan saykodelik manzarali bir yolculuk... Sitarlarin gölgesinde, hayallerimizin komünizmiyle kol kola... Yoldaslar ise, en az bizim kadar saf ve asagilik 12 Azize, Zaman-Tanrinin bin bir türlü aciyla meshettigi bakire intiharlar... Ali Ece bu sefer de Tarkan Güvelinin resimleriyle günesin kalbini eseliyor.