6 Ergebnisse.

Hoofdpersoon in Drehmanns' nieuwste roman is Daan Vos, een zorgeloze jongen van negenentwintig met het hart op de juiste plaats. Als medewerker van het KID (Kinder Interventie Departement) probeert hij de wereld een beetje beter te maken en crisissituaties in gezinnen op te lossen. Hij biedt hulp aan kinderen die in hun veiligheid bedreigd worden, voert intensieve gesprekken met probleem¬ouders en komt herhaaldelijk in heikele situaties terech...

Keine Beschreibung.

De schoolreünie - er zijn mensen die zich niets leukers kunnen voorstellen, terwijl anderen de uitnodiging meteen bij het oud papier gooien. Waar de een graag wil weten "wat er van de ander geworden is", houdt die ander dat liever voor zichzelf. Peter Drehmanns twijfelde over de reünie van zijn 'klas van 1971', een klas op de katholieke jongensschool in het Limburgse Haelen (nabij Roermond), en besloot niet te gaan. Hij stelde zich de jongen...

Ben Teister, zoon van Harry Teister, is vol afschuw jegens zijn verwekker, een zelfgenoegzame en eerzuchtige man, die meer rokkenjager is dan family man. Als zijn vader verdwijnt wordt Ben tegen zijn zin opnieuw bij diens bestaan betrokken. Na een uitgebreide zoekactie wordt in het water een skelet gevonden, samen met een kunstknie en andere 'accessoires' die aan Bens vader hebben toebehoord. Nu zijn vader dood is begint deze pas echt te leve...

Hoog tijd dat deze virulente schrijver uit het literaire wachtportaal wordt gehaald.' - Dirk Leyman, De Morgen België wordt geteisterd door een hittegolf als de Nederlandse locatiescout Bram Kiezel in de (fictieve) Brusselse randgemeente Helst arriveert. In dit even protserige als verpauperde oord zoekt hij aan de hand van een script geschikte plekken voor een film over een pyromaan en een decadent Belgisch gezin. Terwijl hij zijn werk probe...

De graflegging is een bekend thema in de christelijke traditie dat vooral in de beeldende kunst een tijdlang gretig werd omarmd. Daarbij kwamen verschillende stadia van Christus' teraardebestelling aan bod, zoals de kruisafname, het in doeken wikkelen van het lijk en het neerlaten van de dode zoon Gods in een rotsgraf. In zijn poëzie neemt Drehmanns de stadia niet al te letterlijk, hij hanteert ze eerder als uitgangspunt, als richtingborden. ...