Cocuk polisten kaciyordu... Meral onu ilk defa görmüstü. Yoksa daha önce görmüs müydü... Cocuk ona kimi cagristiriyordu Mazi kadinin icinde kanadi. Cocuk kurban miydi, cellat mi Yaraliydi. Meral bir sey sormadi. Eczanesinin kapisini cocugun üstüne kapatip cikarken, korunakli hayatinin bittigini ve bambaska bir hayata adim attigini biliyor muydu...Bu fedakarlik ask icin mi yapilmisti Kadinin yani basinda dolasip ürpertili tenine dokunamadan akip gecmis ask yillar sonra yakalanabilir miydi, masumiyetini coktan yitirmis bir ülkede Merali yönlendiren toplumsal bilinci miydi, bastirilmis teninin son feryatlari mi, yoksa tomurcukken soldurulmus bir askin anisi miErendiz Atasünün yirmi bes yillik yazarlik ustaligiyla ördügü Acikoturumlar Cagi, hicbir yerde temsil edilemeyen benliklerimizin öyküsü. Atasü romaninda, bos laflarla uguldayan bir toplumda, sevismekten siyasal muhalefete kadar eylemlerimizin gercekte neyi temsil ettigini, ne ifade ettigini sorguluyor, hepimizin diline takilip da bir türlü soramadiklarimizi dile getiriyor. Coskusu, suskunlugu, dehseti ve kistirilmisligiyla 20. yüzyil sonu Türkiyesinin, kadin olmanin gücünün ve kirilganliginin farkinda bir kalem tarafindan cizilmis, unutulamayacak portresi.