Tek kalmanin cift olmak kadar agir yükü...Caddelere, sokaklara tasan yalnizliklar...Aynasi hüzünlü erkekler, bir varmis bir yokmus kadinlar...Modasi gecmis arabalar, acisi hic gecmeyen yaralar...Gercekle hayali ayirt edecek takati kalmayanlar...Hakan Kulacogludan Hayat böyle bir sey olmamaliydi, diye icten ice dertlenenlerin hikayeleri.Sonra anlamaya basladim, sonra gercek hayal, hayal de gercek oldu. Sonra ben ben oldum. Sonra hafif bir rüzgar esti, serin oldu. Sonra gördüklerimle görmediklerim, duyduklarimla duymadiklarim, bildiklerimle bilmediklerim, tanidiklarimla tanimadiklarim, anladiklarimla anlamadiklarim, yasadiklarimla yasamadiklarim bir oldu, ayni oldu, ayrilmaz oldu. Sonra, hepsi önüme geldi, yanimdan gecti, arkamda kaldi, hepsi ayni renk, ayni ses, tek bir nefes oldu. En sonunda da zaman durdu ve her seyin adi hayat oldu.