Ingiliz düsünür ve stratejlisti Arnold Toynbeenin 1940lardaki uyarilariyla baslayan ve 1990lardan itibaren Amerikali düsünür Samuel Huntington tarafindan siyaset projelerine dönüstürülen dinler arasi muhasebeler ve Islam meselesinde CHP kurmaylarinin olup bitenlerden tamamen habersiz olduklarini, 18. ve 19. yüzyil pozitivist-materyalist anlayislarina saplanip kaldiklarini görüyoruz. Laikligin dine sirt dönmek, dinle ilgilenme isini dinci hurafe ve istismar odaklarina birakmak seklindeki algilanisinin yarattigi büyük hüsrana tüm Türk aydinlarinin bir kez daha dikkatini cekiyorum. Bu hüsranin bir numarali müsebbibi ise Atatürkü ve laikligi yanlis okuyan, cagin gelismelerini ise hic okuyamayan CHP aydinlaridir. Buna, Türk Solu da diyebilirsiniz. Türk solu ve CHP, cagi yanlis okumustur. Ne yazik ki, bu yanlis okuma 21. yüzyila da sicramistir, devam etmektedir. Bu yanlis okuma, Alti Okun Devrimcilik ilkesinin gerektigi sekilde degerlendirilmesini engellemis, Atatürk felsefesini ruhu olan devrimcilik anlayisi CHPnin yanlis okuyusu yüzünden durgunluk, tutuculuk ve saplantilarin dayanagina dönüsmüstür. Chp kurmaylarinin yillar ve yillar, dinle ilgilenmeyi camiye abone olmak seklinde anlamalari ve caminin disinda olmayi dinin de disinda olmaya dönüstürmeleri, sadece Türkiyeye degil, tüm Islam dünyasina cok agir ve kahirli bir fatura ödetmistir.Kendisini Atatürkün partisi olarak tanitan CHPnin aydinlari, din meselesinde Atatürkü ve laikligi sürekli bir bicimde dine sirt dönmenin öncüsü olarak düsündüler. Atatürkün, Kuran zemininde Islam olarak dikkat ceken Islamla ilgisi CHP kurmaylari tarafindan sürdürülseydi, Türkiye bugün, birakin Ortadoguyu, yeni dünya düzeninin yapilandirilmasinda birinci dereceden söz sahibi ülkeler arasinda olurdu.Ne yazik ki bu olmadi, bunun yerine, Hacli stratejilere mutlak teslimiyeti kurtulus sayan mandaci-mütarekeci bir siyaset ve cehalet dinciligi, Atatürk Türkiyesinin bu konudaki kaderinin belirleyicisi haline geldi. AKP örnegi önümüzde...Önümüzde ve basimizda...