Baskan Babamizin Sonbahari, ölmek üzere olan, ama bir türlü ölmek bilmeyen, yasama tutunmak adina ne cinayetler isleyip ne kanlar döken bir diktatörün öyküsüdür. Romanin karmasik öyküsü, sözü edilen ülkedeki yasamin karmasikligi ile atbasi gider. Öyle ki, Baskanla ilgili anilarini anlatanlari, yalnizca bir noktali virgül ayirir. Romanin sonunda yinelenen belli sahneleri birlestirerek, konusanlarin yasamöykülerini bütünleyebiliriz. Baskan Babamizin Sonbaharini okurken, cagimizda sürüp gelen umutsuzlukla, sürüp gidecek olan umudun öyküsünü de izlemis oluyoruz. Bu arada yazarin, yine Latin Amerika edebiyati gelenegine bagli kaldigini, birtakim tipler araciligiyla, yalnizca sevgisiz, zavalli, bunak bir baskani degil, onu yaratan gercekdisi düzeni yargilama amaci da güttügünü görüyoruz. Kolombiyali bu ünlü yazar, Gabriel Garcia Marquez, cok satar yazarlarin deneyimlerinden de yararlaniyor, böylece günümüzde siddet ve cinsellikle uyarilan okurun da ilgisini cekmeyi basariyor.