Gustave Flaubert yazmaya basladiginda henüz sekiz yasindaydi. Madam Bovary firtinasi tüm dünyayi sarmadan cok önce, ilk kaleme aldigi roman Bir Delinin Anilari olmustu. Otobiyografik ögeler tasiyan roman, yazarin ic dünyasina da ayna tutar nitelikte. Flaubertin 1838de yazdigi Bir Delinin Anilari, yazarin kendisinin de dahil oldugu burjuva dünyasina elestirel bir bakis olarak da okunabilir. Gecmis ile simdiki zaman arasinda gidis-gelisler teknigiyle kaleme alinmis olan roman, imkansiz bir askin öyküsü. Yalnizligi bir yasam bicimi olarak secen, hatta bunu bir ibadet gibi yasayan kahramanimiz, sectigi bu yasam biciminin olumlu olumsuz bütün yanlarini tüm keskinligiyle hisseder. Gencligin heyecani ve sorgulayan zihniyle hem kendini hem dünyayi hem de aski anlamaya calisan bu karakter, on dokuzuncu yüzyildan yirmi birinci yüzyila uzanan bir aynadir da aslindaBir Delinin Anilari, Türkceye ilk kez kazandirilan degerli bir klasik.