1904-1909 yillari arasinda kaleme alinan ve Kafkanin dünyasina acilan bir kapi olarak anilan Bir Kavganin Tasvirindeki otuz bes anlati, özünde yalniz olan bireyin, Kafkaesk dünyanin cikmaz sokaklarinda var olma cabalarini, korkularini, umutsuzluklarini ve acmazlarini duru bir dille gözler önüne seriyor. 20. yüzyil edebiyatini derinden etkileyen Kafka, insanin yabancilasma duygusunun, varolusun karanlik boyutlarini essiz mizah anlayisiyla, kendisinden ne önce ne de sonra ulasilabilen bir yogunlukla betimliyor.