Egeye benzeyen insanlarin kitabi...Edip Canseverin siirindeki gibi, Insan yasadigi topraga benzer, havasina suyuna benzer... Egenin iki kiyisi icin her zamansakin ve lezzetli sözcügünü secmeye özen gösteren bir gazeteci olarak bu kiyilarin insanlarinin yasama sevinclerini önecikarmak isterim...Ege kiyilarinda bir lokantaya oturan insan renksiz, ruhsuz, derinliksiz, herkesin bir örnek olmak adina büyük paralar döktügü bir dünyanin üyesi olmak yerine, Egenin güzel tatlarinin, temiz sularinin hakkini vermeye calisir. Calisiriz.Dogru sekilde pisirilmis baklagiller, dogal gübre ve az suyla yetisen lezzetli sebze-meyveler, bugday ve arpa unuyla yapilmis sahane ekmekler-peksimetler, taze koyun ve keci peynirleri, tadina baska hicbir denizde bakamayacaginiz balik ve deniz ürünleri...Ege cografyasi oldukca sert özellikler de gösterir corak tepeler, tasli ve cogu zaman volkanik toprak, kirac zeytinlikler ve kizgingünesin altindaki kayalik kumsallar... Ancak bu sert manzara icinde pek cok botanik ve gastronomik sürprizler saklidir.Hem bizim kiyilarin hem de karsi adalarin yeme-icme kültürü antik caga kadar uzaniyor. Antik cagda Bati Anadoluda ve onunuzantisindaki Ege adalarinda yemekli sölenlerin yeri ve önemi büyüktü. Simdi oldugu gibi o zaman da yurttaslarimiz dostlariylabirlikte yemek yemeyi sever, kalabalik sölen sofralarini müzik ve dans takip ederdi.Egeli cok eskiden beri Yerim, icerim, tartisirim, sarki söylerim, dans ederim, öyleyse varim... der... Iste bu kitabin yazarlari, degerli dostlarim Maria Ekmekcioglu ile Gökcen Adar, Ege ruhunu yansitiyorlar önce...Ege Denizinin iki kiyisi boyunca yolculuk yapan insanlar, bölgenin taze kokulari, benzersiz aromalariyla sarip sarmalanir. Her iki kültürün ortak lezzetleriyle döner baslari...Maria ile Gökcen Bey, bizi böyle sarip sarmaliyorlar hatta basimizi döndürüyorlar. Sag olsunlar, var olsunlar...-Nedim Atilla-, Gazeteci, Mutfak Arastirmacisi, Yazar