Hepimiz ayni mi büyürüz Daha az hasarla, daha az kederle büyüyenlerimiz de yok mu Tipki daha korkunc ve onarilamaz hasarla büyüyenlerimiz oldugu gibi. Derecesi ne olursa olsun bizim buralarda bir kiz cocugunun büyümesinde hep ciddi bir hasar vardir, cocuklugunun kuytularinda illa bir terslikHikayelerimiz farkli yollarda catallansa da aslinda hepimizin basina ne geldiyse su büyüme isinden gelmistir. Düsünen herkes büyümenin ne belali bir sey oldugunu bilir. Büyüyüp de yillar sonra geriye dönenimiz, büyümeye calisan o cocuga bakanimiz, halini soranimizsa nadirdir.Bitirgen, büyük bir cesaretle buna bakiyor.Yillar öncesine, o kiz cocuguna gidip... Onun diline, onun inine iniyor. NiyeCok seyimiz, ve belki de her seyimiz oradaki o cocukta, oradaki hasarda duruyor cünkü.Yoksa bunca zordan sonra nihayet büyüdügümüzde niye oturup bunlari yazalim kiBizim buralarin büyüme hikayeleri bilinmeden, bu hikayeler iyilesmeden bizim buralar da asla iyilesmeyecek cünkü.Figen Sakacimn cesareti bundan.Bitirgeni okurken Sakacinin anlatim dilinde yuvalanan o ironik ton, size edebiyat adina lezzet verecek hic kuskusuz, ama o ironik tonun edebiyat icin orada olmadigini kavradiginizda, iste gercekten zaman anlayacaksiniz hasarin ve kederin kardesinin kim oldugunu. Bitirgen Öyküsü büyümenin o dikenli kollarinda gecen bir anlati, dili incecik bir kagit kesigi...Birhan Keskin