Gecmisin cocukluk, gelecegin ise sadece bir bilinmezlik olduguo boslukta, ne cocuk ne de yetiskin olunan o on dört yasinbasiboslugunda tek basima ve her defasinda daha büyük dairelercizerek evden okula, okuldan eve gidip geliyordum. Din inanclarimo yas icin fazla kuvvetli degildi ama yalnizligimda tanrisal bir sebepoldugunu düsünmekten de kendimi alamiyordum. Cünkü tekcocuktum, cünkü solaktim, cünkü boyum yasitlarimin hepsindenuzundu ve hatta son günlerde sol ayagimin sag ayagimdandaha hizli büyüdügünü gözlemliyor ve daha da büyümesindenkorkuyordum.