Akil hastanesi Evim diyebilecegim bir yere sahip olma hakkim bile yok Onlarin keyfine kalmis isim Bu, kadinin sömürülmesi, sanatcinin ölesiye ezilmesi... Mahsus kacirdilar beni, onlara tikildigim yerde fikir vereyim diye, yaraticiliklarinin ne kadar sinirli oldugunu biliyorlar cünkü. Kurtlarin kemirdigi bir lahana gibiyim simdi, yeni filizlenen her yapragimi büyük bir oburlukla mideye indiriyorlar... Bilmiyorum, kac yil oldu buraya kapatilali, ama tüm hayatim boyunca ürettigim eserlere sahip ciktiktan sonra simdi de kendilerinin hak ettikleri hapishane hayatini bana yasatiyorlar... Bütün bunlar Rodinin seytani basinin altindan cikiyor. Kafasinda bir tek düsünce vardi zaten, kendisi öldükten sonra benim sanatci olarak atilim yapip onu asmam, bunu engellemek icin de, yasarken oldugu gibi ölümünden sonra da ben hep mutsuz kalmaliydim... Her bakimdan basariya ulasti iste Bu.... Bu esaretten cok sikiliyorum... Villeneuvee hic dönemeyecek miyim, Paul