De laatste bel is een roman over het bewogen leven van een onderwijzer.
Met jeugdig elan en gepaste trots op de verworven positie in de
maatschappij en het voorrecht met kinderen te mogen werken, treedt
de hoofdpersoon het leven tegemoet. Het is een 'Bildungsroman' volgens
het boekje. De lezer volgt het leven en tijdsgewricht waarin het
zich afspeelt van nabij. Maar de samenleving verandert, en daarmee
ook het leraarschap, alsmede de visies op het onderwijs. De hervormingen
buitelen over elkaar heen, en de geëffende weg wordt een
baan vol hindernissen. De laatste bel dient zich aan onder samenballende
donderwolken.
Deze roman is uit het hart geschreven en legt een zeer actueel dilemma
bloot dat ons allen aangaat. De leraar, eens een hoeksteen van
onze samenleving, wankelt.