Soms, bij 'technisch weer' (een ambtelijke term voor 'mooi weer'), mocht Van Roosmalen senior wel eens op de fiets de polder in. De uitstulping in de aktetas onder de snelbinders verraadde een broodtrommel en het aantrekkelijke vooruitzicht op een lunch in de berm. Dat waren de uitjes, 'de krenten in de pap van het ambtelijk bestaan'.

Van Roosmalen senior werkte veertig jaar als ambtenaar bij de Provincie Gelderland en schreef rapporten die niemand las. Na zijn dood besloot Marcel van Roosmalen een boek over zijn vader te schrijven, een plan waarvoor hij zich terugtrok in het ouderlijk huis, maar waar zijn voornemen vanaf het begin werd tegengewerkt door zijn bejaarde moeder.

De man achter het gordijn is een tragikomisch, maar liefdevol portret van een man die zich bezighield met 'makkelijke vragen waarop geen simpel antwoord mogelijk was'. Tegelijkertijd is het een schrijnend relaas over een bejaarde moeder voor wie het leven geen zin meer heeft en over een zoon die zijn vader te laat leert kennen.