Leda is nog niet zo lang geleden gescheiden, maar in plaats van verdrietig voelt ze zich bevrijd. Nu haar twee dochters naar hun vader in Canada zijn verhuisd, huurt ze een vakantiehuisje aan zee. Van onder haar parasol op het strand kijkt ze bewonderend naar de idyllische relatie van een jonge moeder, Nina, en haar dochtertje. Maar ook met jaloezie, omdat het haar herinnert aan de moeizame verhouding met haar eigen, nu volwassen dochters. In een opwelling besluit Leda de relatie tussen Nina en haar dochter te vernietigen. Ze steelt de pop van het meisje.


Met haar krachtige en rake stijl beschrijft Elena Ferrante in De verborgen dochter belangrijke thema's als identiteit, verlangen, moederschap, en liefde. De tegenstrijdige, krachtige emoties die ze schetst, dringen dankzij haar sobere stijl tot diep onder je huid door.


De pers over De verborgen dochter:

'Een wondermooi boek.' NRC Handelsblad

'Het verontrustende van De verborgen dochter is de genadeloosheid waarmee de vrouw zichzelf bekijkt, haar ambiguïteit ten aanzien van het moederschap, het verlangen te willen verdwijnen en tegelijkertijd het besef dat er al niet meer zoveel van haarzelf over is.' Marja Pruis, De Groene Amsterdammer

'Ferrante weet onbenoembare gevoelens en emoties haarscherp te fileren.' Katja de Bruin, VPRO-gids