Yeteri kadar kalin olmaliydi duvarlar ki yikilmasin.Kayip resimlerin parcalarini ariyor bu öyküler kimi zaman bir cocugun icli suskunlugu örüyor hayatin duvarlarini, kimi zaman icindeki cografyanin gezgini olmaya adanmis bir kadin, hizina yenik düstügümüzü sandigimiz zamandan damitilmis kelimeler odalarin, yollarin, sokaklarin, daglarin türküsünü sakliyor satir aralarina, tam da akip gidiyor iste hayat dedigimiz anlarda, gözden kacmis ayrintilarla cikiyor karsimiza anlatici, bellegimizin yorgun duvarlarina düsmüs gölgelerin aslina cagiriyor bilincimizi.