Her on yedi saniyede bir kadin tecavüze ugruyor. Her bir saniyede yüzlerce hayvan öldürülüyor. Dayak yiyen kadinlar gercekligi her gün yüzümüze carpiliyor ekranlardan ve gazete sayfalarindan. Ciftliklerin esir ettigi, mezbahalarin katlettigi hayvanlar marketteki ete indirgeniyor günümüzde. Etin hem protein icin zorunlu olduguna hem de gücün kaynagi olduguna inanmamiz icin örülen mit, aslinda erkegin potansiyel siddet egilimiyle üstünlük kurmasina neden oluyor. Etcilleri yiyen etciller, kafamizdaki iktidar piramidinde en üste yerlestiriliyor ve bu haliyle gündelik hayatimizin her kösesine siziyor. Reklamlarin neredeyse tamaminda eti yenen hayvanlarin kadinsi temsil edilmesi ve erkek zihninde seks yapilacak kadinin et veya pilic görüntüsünde olmasi yapbozu kendiliginden tamamliyor. Iste Carol J. Adams bu kitapta, yukarida sayilan olgulari ve genel olarak ataerki ile et tüketimi arasindaki diyalektigi cözümlüyor. Ona göre, erkeklik insasinin önemli bir parcasi baska bedenleri denetim altinda tutmaktir, et yemek de bunun önemli bir asamasini olusturur. Et yemek, erkek iktidarinin her ögünde yeniden ilan edilmesidir. Onun kuramiyla, pornoda veya sof-rada aslinda erkegin yazdigi tüm metinlerde parca parca tüketilen tüm adsizlar, kayip gönderge olarak yeniden bedene kavusuyor. Bu kitap, kadin ve hayvanin tüm yönleriyle es oldugunu savunmuyor, yalnizca siddet ve tahakkümden beslenen erkek egemen kültürün yeri yurdu olmadiginin, zayif buldugu her seyi ve herkesi erkek taniminin disina atarak alt edilecek bir öteki ilan ettiginin, özneden nesneye indirgediginin altini ciziyor. Yiyecekgiyecek baska bir sey yokmuscasina, birtakim canlilara yasarken kafesi, ölürken ise kan gölünü reva gördügümüz sürece savaslari ve ayrimciligi olumlayan eril siddet kültürünün ve hiyerarsinin aramizdan ayrilmayacagini hatirlatiyor. Bu kitapta isik tutulan erkek siddeti, kadin düsmanligi, et yeme kültürü ve militarizm arasindaki baglantilar, bugün de Carol J. Adamsin yirmi yil önce teshis ettigi zamanki gecerliligini koruyor.-J. M. Coetzee-