Önce halk efsanelerinde, adi mechule karismis ozanlar söylediler bu atesn hikayeyi.Sonra edebiyatcilar kesfettiler, eski kroniklerin icinde ilginc öyküler ararlarken.Kimler kalemini sivriltmedi ki seytanla insanin gizli mukavelesini ademogluna fisildamak icin. Ama iclerinde en ölümsüz olani, müjdeyi ve laneti tüm ruhlari sarsarcasina haykirani, Goethenin Faustuydu.Faust, modernitenin trajedisini haber veren ilk büyük yapitoldu.Kimin kazandigi ve kimin kimi kandirdigi belli olmayan bir irade savasiydi anlatilan.Hikayenin özeti suydu Seytan Tanriya meydan okudu, savasin sonunu bile bile. Cünkü yaratilis öyküsünü bilmeyen melek olamazdi. Lakin kendi öyküsünü unutan insan devreye girdiginde bu meydan okuma, büyük bir soru isaretine dönüstü. Belki seytan icin degil, ama kesinlikle insan icin...Seytan bir soru isareti, ruh bir soru isareti, insan ardi sira dizili soru isaretleri...Ve insanin yeryüzündeki devr-i daimi basladigi anda, ruhun üzerine yapilan pazarliklar ve olasi mukavelelerin de dönemi acildi.Bu mukaveleden habersiz bir ademoglu olmadi. O, her zaman, pazarligin bir tarafiydi.Belki de bu yüzden, kendini okumak isteyen herkes pür dikkat, kulak kesildi bu hikayeyeKimdir Faust Seytana mi verdi ruhunu Nasil bir sözlesmeydi bu Kendimizi baskalarindan dinlemek, en sevdigimiz meslegimiz degil midirO halde herkesin vakif oldugu bir temayi, yasami efsanelesmis bir karakterin omuzlarina yükleyerek anlatan Goetheye kulak verelim...Tüm yasamini adadigi ölümsüz eseri Fausta...