Geyikli Dagin geyikleri coktan yitip gitmis halilara dokunmus, türkülerle cagrilmis rüyalarda rüyetlerde görünüp kaybolmusken Zehra, muhayyel bir geyigin sirtinda dagi, icinin icini dolasir. Olmayan bir dünya ile olani birlestirerek hayatin izlenimini degistirir, olmayan geyikleri daga, artik yasamayan varliklari kasabaya cagirir, mahalleyi düsle mayalar. Muvaza asik olur. Askin yarattigi zaaflarla kendini kaybedip bulur, saskinliklarla dünyayi yeniden ama her seferinde daha derinden kesfeder. Zehra bir ressam, hem de bir hikayecidir. Dagini, ormanini, denizini, kasabasini, sevdigi oglani yeniden yeniden yazip cizer, kagida, masaya, duvara, diline, disinin arkasina, memesinin altina, karnina, kasigina...