Joseph Kesselin 1928de yazdigi, yayimlanmasiyla birlikte büyük bir skandala yol acan kült romani Gündüz Güzeli, yazildiklari dönemi asip zamana karsi durmayi basarmis edebiyat metinlerinin en basarili örneklerinden biri. Ünlü bir cerrahla evli genc ve güzel Séverinein kocasina duydugu aska ragmen tensel haz arayisi icinde gündüzleri lüks bir randevuevinde fahise, aksamlari ise sevgi dolu bir es olarak sürdürdügü cifte yasaminin beklenmedik bir karsilasma sonrasinda altüst olmasinin hikayesinin anlatildigi roman, Luis Buuelin romandan ayni adla uyarladigi unutulmaz film dolayisiyla sinema tarihinin de önemli bir parcasi aslinda. Kesselin romanin maruz kaldigi haksiz ve sert elestirilere cevaben, metnin sonunda dile getirdigi insancil vurgu okura öyle basariyla yansitilmistir ki, kitap yazildigindan bu yana edebiyat dünyasindaki yerini saglamlastirarak korumaya devam eder. Gündüz Güzelinde benim yapmak istedigim, yürekle ten arasindaki korkunc ucurumu, gercek, sonsuz ve sevecen bir askla bedensel isteklerin dizginlenemez dürtüleri arasindaki derin kopuklugu göstermekti. Uzun zaman seven her erkek, her kadin kimi istisnalar disinda bu catismayi benliginde tasir. Bu duyumsanir ya da duyumsanmaz, aciga cikar ya da uyuklar, ama vardir. Gündüz Güzelinin meselesi Séverinein bedensel isteklerindeki sapiklik degil, bu sapikliktan bagimsiz olarak, onun kocasi Pierree duydugu sevgi ve bu sevginin acikli yanidir. Yazdigim kitaplar arasinda hic bu denli sevdigim olmamistir ve ben ona en insancil vurguyu yerlestirmis olduguma inaniyorum. Séverinee aciyan, onu seven yalniz ben mi olacagim acaba