Otuz yili askin bir süredir calismanin örgütlenmesinde esasli bir dönüsüm yasandi. Esneklik ilkesi ve ag imgesi etrafinda sekillenen yeni yönetim paradigmasi, risk istahiyla ve mütesebbis ruhuyla sürekli beseri sermayesini artiran bir isci tipi olusturmayi hedefliyor. Üstelik bu paradigma artik sadece isyerini ve calisma yasamini degil, benligimizi, gündelik yasamimizi ve toplumsal kurumlari da bicimlendirmeye basladi. Fransanin saygin klinik sosyologlarindan olan Vincent de Gaulejac, Isletme Hastaligina Tutulmus Toplumda isletme ideolojisi ve yönetsel tahakküm olarak kavramsallastirdigi bu paradigmanin yarattigi bireysel ve toplumsal tahribati ele aliyor.Isletme, araclarin, prosedürlerin, bilgi-iletisim araclarinin arkasinda isleyen dünya görüsü ve inanc sistemi olarak bir yanilsamayi sürdürüyor, bir hakimiyet projesini gizliyor. Bu ideolojinin temelinde her seyi ölcülebilir hale getirmeyi amaclayan bir nesnelcilik, örgütü amaclari önceden tanimlanmis veri olarak kabul eden bir islevselcilik, uzmanligin tartisilmaz konumuna dayali teknokratik bir aracsalcilik ve isciyi firmanin etkinligi icin bir insan kaynagi olarak gören bir faydacilik bulunmakta. Gaulejaca göre hizla yayilan ve son derece tehlikeli bir salgin hastalikla karsi karsiyayiz. Sayet hakliysa dogru bir teshis ve etkili bir tedavi icin kaybedecek vakit yok. Elinizdeki calisma ise böylesi bir iyilesme girisimi icin iyi bir baslangic.