1997-2008 arasi Nepalin baskenti Katmanduda yasadim. Dünyanin tek Hindu kralliginin son on yilina, Nepalin ic savasina denk geldim. Sonunda Maocu gerillalar Krali devirdi. Yeni cumhuriyetin ilk yillarini gördüm. Günlük hayat Katmanduda yine günlük hayatti. Alistigimiz öbür yerlerde yasamaktan bir düzlemde pek farkli degildi. Nepalde ama baska düzlemler de vardi sanki, onlar sahiden baskaydiMesela Himalayalar. Katmandu sehrinin kuzeyinde bir uctan bir uca alti, yedi, sekiz bin metrelik daglar öyle duruyorlar. Bakmasi öyle miknatisli ki insan kendini daglarin yüzü suyu hürmetine orda öyle biraksa, memleketine dönmeyi unutsa sasmamak lazim. Merhaba ve hoscakal yerine Icindeki tanriyi selamlarim, diyoruz, nasilsin yerine de Pilavini yedin mi diye soruyoruz. Icine tanrica girmis kücük bir kiz cocugunun yüzü suyu hürmetine Nepalin ayakta durduguna inaniyoruz. Duygularimizi aciga vurmak ayip, kizginlik göstermek karakter zayifligi. Karsimizdakini üzecekse dogruyu söylemek terbiyesizlik, teselli edici yalanlar bulmak erdem. Sokakta etrafimizdakileri hos görmek üzerine kurulu bir hayat düsünün Trafikte soförler burada cok küfredecegimiz durumlarda kocaman siritiyorlar. Sahiden. Elif Köksal.