Türkiyenin 1980 sonrasinda dünya kapitalist sistemiyle hizli birsekilde bütünlesmeye yönelmesi, her alanda yeni-liberalPolitikalarin uygulanmasini kacinilmaz kilmistir. Yeni-liberalizm, 2000li yillarla birlikte kentsel politikalar üzerinde de egemenanlayis haline gelmistir. Kentsel dönüsüm uygulamalari, yeni-liberal politikalarin kent mekanindaki egemenliginin en aciksekilde gözlemlendigi alanlar olmustur. Bu uygulamalarsonucunda, olusan kentsel rantin esit ve adil olmayan bicimdedagitildigi ve bu olumsuzluklarin giderek büyüdügü yönündekielestiriler artmaktadir. Kentlerin saglikli ve düzenli bir bicimdegelisebilmesi icin, insan yerlesimlerinin bugününe vegelecegine planli olarak müdahale edilmesi kacinilmazdir.Ülkemizde, imar plani degisikliklerinden cogu, rant yaratippaylastirmayi ilke olarak benimsemis durumdadir. Carpikkentlesmeye care olarak sunulan carpik kentsel dönüsümuygulamalarinin en rahatsiz edici örnekleri, merkezi bir kurumolarak bütün ülkede yetkili kilinan TOKI tarafindan hayatagecirilmektedir. Bu kurumun kimi belediyelerle isbirligi yaparakgerceklestirdigi kentsel dönüsüm projelerinde, kent topragininartan degerinin paylasim yönteminden, halk ve geleceginkusaklari sürekli olarak zarar görmüs ve bugün de görmektedir.