Derinlerde bir yerde koca bir kaya vardi da, abilerim ablalarim suna bir el ativerelim demek icin cikiyordum disari. Tesellisi, telafisi imkansiz bir arayisti bu. Ne yapsam ne etsem bir milim bile yerinden oynatamadan o kayayi, aklimi oynatma noktasina gelmistim sonunda. Ana-kiz kendimizi kapattigimiz bu evde bir canli cenaze, bir agir yarali olarak yasamayi maharet saymanin sacmaligina bir son vermek gerekiyordu artik. Nohut oda bakla sofa evlerde birbirlerine tahammül etmek zorunda kalan ana-babalar ve evlatlar. Kusak farklari. Hayalleriyle yasamlarinin arasindan derin yariklar gecen talihsizler. Sevdikleri adamlari iki sabun bi lif yikayiveren huysuz ve tatli kadinlar. Bir yazgi gibi yasadiklari yalnizliklarindan cikis yollari arayan garipler. Baskalarinin hayatini yasayan kalbi kiriklar... Figen Sakaci, Kesekli Tarla da, köksüzlügü, aidiyetsizligi, iletisimsizligi, hizla akip giden zamani, nefreti ve aski ayni potada eriten marazi iliskileri, kendi ücralarinda bir parca mutluluk arayan insanlarin öykülerini mizahla örülü hünerli kaleminden anlatiyor. Tarla mi kesekli yoksa biz mi yürümeyi bilemedik