MICHA¿ÓWKA
MOJA MA¿A OJCZYZNA

Autor:
MARIAN DZIWISZ

POWINNO¿¿

Pami¿¿ o czasach minionych
jest powinnöci¿ kädego cz¿owieka.
Bez niej, jak drzewo wyrwane z ziemi
- wi¿dnie i usycha.
Bo chociä kädy, kto si¿ z matki rodzi,
traci p¿powin¿, ale wtedy ju¿
w swoich genach nosi - rodu histori¿.

Kiedy jest doros¿y - opuszcza matk¿, ojca,
staj¿c si¿ cz¿onkiem spöecznöci,
z która now¿ rzeczywistö¿ tworzy,
lecz w swej pami¿ci nosi wszystko,
co mu rodzice i bliscy powiedzieli,
wszystko czego döwiadczy¿
w swych dzieci¿stwa czasach,
w swojej mäej ojczy¿nie
w której si¿ urodzi¿.

O jej losach ¿wiadczy nawet wtedy,
gdy j¿ opuszcza i w ¿wiat si¿ przenosi.
Nawet wtedy, gdy jej nazw¿ z mapy wymazano
jak mojej Michäówki, gdy w 1946 na skutek reform
wcielono do Michäowic, wytyczaj¿c nowe granice.
Wtedy na planach i mapach zmieniono nazw¿ na
- Michäowice III.
Lecz akta chrztów, ¿lubów, pogrzebów
z köciöa w Naramie - w Iwanowicach
na zawsze zostäy.
W urz¿dzie nowej gminy nikt nie ma poj¿cia
czym i gdzie by¿a owa Michäówka,
która w akcie urodzin istnieje.

Z tego, to te¿ powodu, wspomnienia te pisz¿,
aby ci, którzy po tej dacie w niej si¿ urodzili,
lub te¿ przybyli do niej z ró¿nych kräców ziemi
- wiedzieli, ¿e ludnö¿ tej na której ¿yj¿
Polsce królewskiej s¿u¿y¿a.

Kraków. Lipiec, 2022.