Bu öykülerde, gündelik hayatin kapana kisilmislik duygusundan bir cezaevinin aksam hüznüne, semaverli sohbetlerin, alaturka fasillarin eglenceli cümbüslerinden Gülhane Parkindaki pavyonlarda motosikletle gösteri yapan sirk kackinlarina, baliklara bacak takma oyunlari düzenleyen mahalle bickinlarindan eski duvar takvimlerinin cemaziyülevvel tarihli yapraklarina uzanan düssel bir yolculuga cikacaksiniz. Bu yolculukta rehberiniz Nurarikli, sasirtici gözlem gücü ve usta anlatimiyla, sizi ancak Istanbul gibi deryadil bir dünya kentinde düsleyebileceginiz insanlarla ve olaylarla tanistiracak. Bu öykülerin kahramanlarindan Filozof Tevfikin söyledigi gibi, dünyanin otel gibi bir yer oldugunu, bir odasinda komedi oynanirken, baska bir odasinda da trajedi yasandigini buruk bir gülümseyisle izleyeceksiniz. Azer Yildirmaz, saat on biri yirmi üc gece kulenin merdivenlerini tirmandi. Saat kulesinin. Orada calisan arkadasi sayesinde iceriden saate girebilecek, yelkovanla akrebin arasindaki bosluga kendini yerlestirecekti.