Yillar önce evlerini terk etmek zorunda kalan baska köylerin sakinleri bizim köyümüzden gecerlerdi, erkekler, kadinlar ve cocuklardan olusan, basi sonu görünmeyen kafileler... Ac biilac mechule giden sessiz kalabaliklar halinde gecislerini seyrederdik. Yillar önce üc bin yerli uzun süre San Joséde konakladi ve derme catma siginma merkezlerinde yiyecek sikintisi bas gösterince gitmek zorunda kaldilar. Simdi sira bize geldi.Emekli ögretmen Ismaelin hayati bir harika. Köyü cennetten bir köse. En büyük derdi, güneslenen komsusunu gözetlerken kendi karisina yakalanmamak. Ta ki ordular gelene kadar.Evelio Roseronun Ordulara mekan sectigi Kolombiya köyü agir agir yokluga karisiyor. Saldirganlara ve kurbanlara ise dünyanin geri kalani da yabanci degil silahlilar silahsizlara karsi, ölüm insanliga. Ordular, Latin Amerika edebiyatinin son on yildaki en önemli eserlerinden biri.