Sanayilesme dönemi sonrasinda inovasyon-yenilik ekonomisine geçis sürecindeki üretim iliskileri nasil gelismektedir. Bu süreç büyüme teorilerinde nasil ele alinmaktadir. Bilgi faktörünün, patentin ekonomik ömrü boyunca "artan getiriye sahip olmasi", bilginin girdi olarak kullanildigi sanayilerde toplam faktör verimliliginde artisa neden olmaktadir. Marjinal getirisi ortalama getirisinin üzerinde gerçeklesen bilgi, artan getiriye sahip bir üretim faktörüdür. Bilgi girdisinin artan getiriye sahip olmasi, bu faktörün üretim sürecindeki etkisini dinamik hale getirmektedir. Bilgi faktörünün bu yapisi, "üretim fonksiyonunda" artan getiri yaratmaktadir. Gelisen ekonomilerin "orta gelir tuzagindan çikisinda" bilgi girdisinin bu niteligi yeterli etkiyi gösterecek mi, nasil? Çalismamizda bu konu, teorideki "faktör gelistiren teknolojiler" (factor augmenting technologies) yaklasimindan yola çikilarak gelistirilen bir model kapsaminda incelenmistir.