Kulagima durmadan yürü diye fisildayan, gittikce ugultuya dönüsen, mensei belirsiz bir ses caliniyordu. Gökyüzü pusunu üzerime kusuyor, beni yutmaya yelteniyordu. Boyun egmek, geri dönmek yoktu. Yolu bir caprazina, bir dikine dilimledim. Sonunda bitap düsüp bir merdivenin basinda durdum. Cöksem oldugum yerde uyuyacak, sogugun ikide bir dürten dikenli ellerinde yigilip kalacaktim. Artik bir evim yoktu ama bir okulum vardi. Ailemi yeni arkadaslarimdan kuracak, atanmislarla degil, secilmislerle mutlu mesut yasayacaktim.Börege pudra sekeri ister misin Ertürk Yöndem, Lenini döver mi Kim otlu peynir kokuyor Bekaret esaret, yarim yarim hatiralar, ögrenciler, gazeteciler... Kim dans eder ki komparsitayla Sehrin yokuslari, cikmaz sokaklari... Yalniz misin sen oralarda Genc bir kadin evden kaciyor, kalin fitilli kadifesi kirden üzerine yapismis, kasi-biyigi gür Pala Hayriye bu... Figen Sakaci, doksanli yillarda üniversiteye baslayan Hayriyenin kirkli yaslara kadar yasadiklarini anlatiyor.Pala Hayriye, neseli, meydan okuyan, direnen bir kadinin hikayesi... Figen Sakaci, Bitirgenle basladigi büyüme hikayesine Pala Hayriyeyle devam ediyor.