Modern psikiyatrinin soguk, bilimsel ve insana mesafeli, yabancilastirici durusuna karsi her zaman elestirel bir tavir koydugu pek cok kitabi bulunan Italyan psikiyatr ve akademisyen Eugenio Borgnanin ilk kez Türkcede bir kitabi yayimlaniyor Ruhun Yalnizligi.Kitaplarinda, hakikatin insanin icinde oldugunu söyleyen Augustinus düsüncesine dayanan Borgna, psikiyatrinin inceleme odaginin hastalik degil, hasta kisinin yasanti icerikleri olmasi gerektigini vurguluyor. Günümüzdeki anlayisin mutluluk kaynagi olarak kabul ettigi seyler her firsatta, her durumda ve her yolla istenmekte ve aranmakta ve bazi ilaclar, bazi antidepresanlar da, cogu zaman ise yaramaz birer havai fisek olmaktan öteye gidemeyen, zafer haline getirilmis bir mutluluga ulasmanin araci ve yolu olarak kullanilmaktadir. Bunu da, mutsuzluk ve depresyona yol acan sonsuz hayal kirikliklari ve tatminsizlikler izlemektedir, bunun nedeni de, anlamli, derin, büyük mutluluklarin oldugu gibi, ucup kacici, ancak bir sabah süren, ardinda sadece küller birakan, görünüsten ibaret, kücük mutluluklarin da olmasidir diyen Eugenio Borgna, acidan korkan zamane anlayisina karsi, gerek ruhsal gerekse bedensel acidan hayatimizin her döneminde ic ice olabilecegimiz, kacmamizin mümkün olmadigi aciyi sanatla, edebiyatla, felsefeyle ve biraz da tevekkülle yeniden okumanin yollari üzerine düsünüyor.Acinin hayatimiza girmemesi mümkün degildir Belki, zaman zaman, fiziksel acinin, beden acisinin cehresini kesfetmedigimiz olur, ama hayatimizin hic olmazsa bazi saatlerinde, sonsuz baskalasimiyla ruh acisi bize yabanci kalmayacaktir. Elbette ki fiziksel aci olgusu hepimiz icin aynidir. Acinin yogunlugunun, süresinin degistigi gibi aciya yönelik kisisel duyarlilik da degisir. Buna, her halükarda tecrit, insanlarin dünyasindan kopma olan yalnizliga iliskin farkli bir algi da eslik eder. Ruh acisinin, onun olusumunun ise yekpare hicbir yani yoktur Her birimiz onu kendi duygulanimsal ve varolussal yansimalarimizla, zaman zaman karanlik ve kaskati, zaman zaman da hayata ve umuda acik olan, kendimize has yalnizlik deneyimlerimizle yasariz. Ama her halükarda beden acisi gecince bellekte bir iz birakmaz, oysa ruh acisi, derin ise silinmez Beklenmedik ve öngörülmez olaylarin izinden yeniden dogabilir diyen Borgnaya göre, Sessizlik her söylesinin parcasi olmakla kalmaz, her hayat biciminin de bir parcasidir, ve her defasinda onun kökenini ve anlamlarini tahlil etmek gereklidir.