Rüya Sinemasi, kendisinde bir mutlakiyet zemini vehmetmedigi gibi, sinemayi yerel sinirlar icinde algilama yanlisina da düsmeden, onu hem ulusal hem de evrensel kategoriler icerebilen bir üstdil seklinde tanimlama girisimidir. Olgusal acidan rüyayla benzesligi, yani sira nefs-kalp ayriminda belirginlesen boyutlariyla bir yeniden düsünme denemesidir. Bu bakimdan rüya sinemasi kavrami yerine iman sinemasi, manevi sinema, arinmanin sinemasi ya da irfani sinema tabirlerini de pekala kullanabiliriz.Sinemanin bana uzak anlamlarda tartistigi bir dünyada Rüya Sinemasi yorumunu önemserim ve de samimi bulurum. Insanlarin sinema üzerine, tartisilabilir de olsa saf ve cikarsiz yorumlar yapmasi beni her zaman sevindirir. Sadik Yalsizucanlarin Rüya Sinemasi kitabinda Said Nursinin bir sözü bu cercevede beni etkiledi.Bir rüyanin ortasinda Sadiksin rüya sinemasi üstüne yazdiklarim yeniden yeniden okuyorum. Sanirim rüya sinemasinin -eger böyle bir deyim yerindeyse- yollari, asktan, cileden, hizmetten zühdden, hülasa manevi arinmadan geciyor. Rüya sinemasina, belki, arinmanin sinemasi da denilebilir.