Afganistanda bir evde, basit bir dösek. Dösegin üzerinde, gözleri acik ama bilincsiz yatan bir erkek.Erkegin basucunda, dua edip tespih cekerek onunla ilgilenen karisi. Disarida, sürüp giden savas.Kocasinin tepkisizligini firsat bilen kadinin, o güne kadar hep bastirmak zorunda kaldigi kadinlik duygularini, üzüntüsünü, kaygisini, öfkesini ilk kez disa vurusu...Kocasini, sonunda catlamasini bekledigi sabir tasina dönüstürmesi...Atiq Rahiminin bu sarsici eseri, siirselligi ve temposuyla, daha ilk satirlardan itibaren sarip sarmaliyor okuru.Kadinlarin insan yerine konmadigi, siddetin siradan bir olay gibi yasandigi, savasin artik kaniksandigi bir ülkeden yükselen isyan cigligi.