Þetta var lítið hús með oddhvassu þaki og það stóð í miðjum gamaldags garði, þar sem um árabil og ár höfðu lilaxar og snjókúlur, peonies og rósir, bleikur og sweet-william og tugir annarra blóma, blómstrað hamingjusamlega á tímabili, án nokkurra vandræða fyrir neinn. Í bakgrunni óx sólblóm og hollyhocks og báðum megin við framhliðið stóðu tveir stælir litir sedrusvið eins og varðmenn. Gatan sem hlið þetta opnaðist á var vítt og skuggalegt og busl og kraumur borgarinnar hafði ekki enn ráðist inn í ró hennar.