Iedereen weet tegenwoordig wat DNA is. Op de vraag wanneer het is ontdekt, luidt het antwoord: omstreeks 1950. En de namen van Watson en Crick zijn bekend, evenals de ¿dubbele helix¿.
Allemaal waar, alleen: DNA is ca. Tachtig jaar eerder ontdekt, in de oude keuken van een kasteel midden in Tübingen. Dat DNA de drager is van erfelijke informatie werd in de 19de eeuw al wel vermoed, maar kon toen nog niet bewezen worden. Dat lukte uiteindelijk wel de Amerikaan Oswald Avery, in 1944. Daarna werden langzaam maar zeker in de periode tot 1965 de fundamenten van de moleculaire biologie gelegd. Net toen gedacht werd dat het daarmee het eind was bereikt, kwam in 1974 de recombinant-DNA-technologie. DNA was van de een op de andere dag van grote maatschappelijke betekenis. Het boek vertelt deze geschiedenis helder en levendig na, tot en met de laatste stunt: de ontrafeling van het DNA van niemand minder dan James Watson zelf.

De auteur was hoogleraar biochemie aan de Radboud Universiteit. hij deed onderzoek aan kankerverwekkende virussen en later aan de biologische aspecten van kanker, in het bijzonder het melanoom.