Yoksullar, ugruna mucadele ettikleri seylerin niyetlenilmemis bir sonucu olarak sosyal yardimlara erisim saglamislardir. Turkiye hukumetlerinin yeni sosyal yardimlari saglamasinin arkasinda, yalnizca yapisal sebepler ya da bu yardimlari talep eden yoksullarin orgutlu hareketleri degil, ayrica baska siyasi, etnik ya da dini gerekcelerle radikallesen ve kendi safina dahil etme stratejileriyle icerilen yoksul halk hareketleri vardi.Asagi yukari kirk yildir yalnizca Turkiyede degil, dunyanin pek cok ulkesinde de refah sistemleri donusume ugradi. Kimi yazarlar bu donusumu birtakim yapisal degiskenlerin belirleyiciligi altinda bildigimiz refah devletinin ya butunuyle ortadan kalkmasi ya da kuculmesiyle acikladi.Erdem Yorukun Turkiyede Refah Devleti ve Siyaset kitabi ise istihdam temelli sosyal guvenlik politikalarindan gelir temelli sosyal yardim politikalarina dogru bir gecisi tespit ediyor. Fakat bunu tespit ederken refah politikalarinin anlamlandirilmasinda taban siyasetini merkeze alan akademik gelenege yaslaniyor. Dolayisiyla refah sistemlerinin donusumunu yapisal unsurlara indirgemeden, enformel proletaryanin politik talepleri ile siyasi elitler arasindaki rekabeti dinamik bir iliski olarak kurgulayarak anlamaya girisiyor. Bu yonuyle sosyal yardimlarin genislemesinin politik anlamina dair daha derin bir kavrayis sunuyor.Refah devletinin gunumuzdeki bicimini detayli verilerle anlamak isteyen okur icin ufuk acici bir eser. Tanitim Bülteninden