Edy de Munck beschrijft in dit boek de ontwikkeling van het menselijke bewustzijn en het denken gedurende de afgelopen 12.000 jaar. De eerste grote veranderingen treden op bij het begin van de landbouw rond 8.500 jaar v. Chr., de zogenaamde agrarische revolutie. Archeologische vondsten bij onder andere Gobekli Tepe getuigen hiervan. In plaats van geleid te worden door de natuurgeesten via de sjamaan wordt de mens een zelfstandig denkend wezen, hij kan verantwoordelijk worden gesteld voor zijn daden. De tweede revolutie vindt plaats door Christus aan het begin van onze jaartelling. Zijn optreden zorgt voor een totale mentaliteitsverandering van zijn volgelingen, waardoor men zich als een eigen individualiteit gaat beleven en niet alleen maar als onderdeel van een groep of stam. Deze houding ten opzichte van het leven en de wereld leidt uiteindelijk in de zeventiende en achttiende eeuw tot de Verlichting en de eruit voortvloeiende industriële revolutie. Alle grote uitvindingen die ons huidige leven bepalen, zijn van na deze tijd. Het omgaan met deze uitvindingen en hoe wij onze samenleving moeten reorganiseren is het grote probleem van onze tijd. Het lokale groepsdenken met zijn eigenbelang moet worden vervangen door mondiaal denken en het algemene belang.