Ve Bir Pars, Hüzünle Kaybolur masallarin ve geleneksel anlatilarin izini süren ve dogadaki senfoniyi aktararak özgün bir anlati dili gelistiren Faruk Duman romanciliginda önemli bir asama. Okurunu büyülü bir ormanda gezdiren, ask ve keder dolu, düssel ve düsünsel bir roman.Yüksekokulu yarida birakip askerligini yaptiktan sonra, annesinin ölümü üzerine cocuklugunu gecirdigi kasabaya dönmek zorunda kalmis bir genc... Günlerini ormanda gezintiler yaparak, tüm dikkatiyle doganin sesini dinleyerek gecirmekteyken bir görünüp bir kaybolan parsin pesine düser ve cocukluk aski Cerene rastlar...Faruk Duman, ormandan hic eksilmeyen sisin icinde, kendine has diliyle düsle gercegi ic ice geciriyor. Insana, dogaya, aska ve yasama bir baska yerden bakiyor.Cagdas bir masal Ve Bir Pars, Hüzünle Kaybolur.Kus sesleri yükseliyordu topraktan. Belki taslarin icinde toprak rengi kanatlar beliriyordu. Bir yürek gürültüsü, bir korku isareti. Oysa insan yeryüzünün bunca korkuyu nasil olup da tasiyabildigini asla anlayamaz. Elbette, bu korkunun yükselisini, böylece vücudunun bir yerinde, bir uzuv gibi aklinca yasamaya basladigini...