Bu gümbürtüden, arkamizdan gelecek hayat olusuyordu su anda ve arkamizdan gelen bu hayat bizi yavas yavas yok edecekti, tipki bizim, bizden cok önce var olani yavas yavas yok ettigimiz gibi.Korkunun, bunaltinin ve ruh daralmasinin insanda yarattigi hislerin izini süren dört öykü anlatiyor Sebald bize Vertigoda. Birbirinden bagimsiz da okunabilen, fakat sanatsal olarak ic ice örülmüs esrarli öyküler bunlar Stendhali, Kafkayi ve bizzat Sebaldi kiskivrak yakalayan yogun bir icsel yasantidan, melankolik bir duygu durumundan bahsediyorlar. Gerceklige dair algi bir kez bozulup da denge kaybolunca, hatirda kalanlar ile aslinda olanlar arasinda acilan o tehditkar yarikta anlaticinin kapildigi bas dönmesini okurun bilincine tasiyorlar