Ben o yenilgiyi sevdigimde, icimde bir zafer sarkisi vardi. Bir bakis, simitlere, sicak caylara, isci tulumlarina, dilenci ellerine yapisip kalmis bir bakis, nereye gitsem, uzun kirpikleriyle pesim sira gelirdi. Kimdi o bakisin sahibi O cavdarlari yeserten irmak, kiriklari onaran platin, budandikca irilesen agac, bunaldikca insanlara dogru kacan haylazlik Insan dönüp cözülmüs bir yumruga bakinca hemen anlardi, parmak uclarinda hala seritlerin, apoletlerin, kravatlarin, incinmis bir gururun, terk edilmis bir bakisin nabzinin attigini. Sonra yeni efendilerini gönderdi zaman, bütün eski kravatlar, apoletler, seritler bir bir toplandi, yerlerine yenileri dikildi. Incinmis gururlar, issiz bakislar esyayla onarildi. Öyle ustalikla cözüldü ki yumruk, kimse fark edemedi bu yoksul gövdeye bu pahali ipegin nasil giydirildigini. Yeni yenilgi cagi böyle basladi...