Insanlarin vakit öldürmek icin cirpindigi zamanlar bitti. Artik vaktin ölü olarak dogdugu, bir gelecek ufkunun yerini hemen simdinin aldigi cagda yasiyoruz. Daha 1945te Va-Nu Aksam gazetesindeki kösesinde memurluktan, hayattan sikilanlar icin amatörlügü salik veriyordu, Erisirgil 1956da yazdigi Merak ve Dikkat adli kitabinda sikilmis ögrencilere merak nasil asilanir diye soruyordu. Merak uyanmadan dikkat olmaz, egitim meraki üretmek lazim diyordu.80lerle beraber eskilerin sürat asri dedigi devri kapatan, hizin sadece fiziksel degil sanal bir dünyada da bir mevzu haline geldigi, insanlarin, malumatin her an ulasilabilir oldugu, sosyal iliskilerin yerini etkilesime terk ettigi bir döneme girdik. Merakimiz varsa dahi ilgi duyamiyoruz, dikkat kesilemiyoruz.Dikkatimiz yazilim arayüzeylerinin arasinda, bir yüzeyden digerine atlamakla mesgul. Aranin yerini hiperaktiflik, yani oradan oraya atlamak aldi. Yerimizde duramiyoruz. Gündemimiz araliksiz olarak güncelleniyor, ve tüm bu bitmek bilmeyen yepyeni simdiden bezmis durumdayiz, bugün olmazsa yarin...